Czy to są dowody na istnienie Boga?

Niekoniecznie. Raczej tylko powody wiary w Boga, czy też może precyzyjniej – w Inteligentnego Stwórcę.

Niektóre z tych argumentów mogą się wydawać nieco „naciągane”, ale „dają do myślenia” (lub – znów precyzyjniej – zmuszają do uświęconego zamilczenia).

Zwłaszcza, że wyjawia je (w swej książce „Man Does Not Stand Alone” – „Człowiek nie jest sam”) Cressie Morrison, były prezes Nowojorskiej Akademii Nauki.

Pierwszy powód wiary w Boga

Przede wszystkim dzięki niezachwianym prawom matematyki możemy wykazać, że nasz wszechświat został zaprojektowany i wykonany z wielka inżynieryjną Inteligencją.

Przypuśćmy, że wrzucasz do kieszeni dziesięć jednopensówek oznaczonych kolejnymi numerami od 1 do 10 i solidnie potrząsasz. Spróbuj teraz wyjąć je w sekwencji od 1 do 10, za każdym razem wrzucając wyciągniętą monetę z powrotem i ponownie potrząsając kieszenią. Matematycznie wiemy, że:

• szansa wyciągnięcia monety z jedynką wynosi jeden do dziesięciu;
• prawdopodobieństwo wyciągnięcia jedynki, a potem dwójki wynosi jeden do stu;
• szansa wyciągnięcia we właściwej sekwencji jedynki, dwójki i trójki wynosi jeden do tysiąca.
• Prawdopodobieństwo wyciągnięcia z kieszeni wszystkich dziesięciu monet we właściwej kolejności jest wprost niewiarygodne: jeden do dziesięciu miliardów.

Rozumując w ten sposób, musimy stwierdzić, że uwzględniając wszystkie warunki powstania życia na naszej planecie, otrzymujemy podobne prawdopodobieństwo jego zaistnienia. Gdyby więc zdać się na czysty przypadek, przypuszczalnie nie powstałoby ono wcale.

Ziemia obraca się z prędkością tysiąca sześciuset kilometrów na godzinę, mierzoną na wysokości równika. Gdyby szybkość ta wynosiła tylko sto sześćdziesiąt kilometrów na godzinę, dzień i noc trwałyby dziesięć razy dłużej, gorące słońce spaliłoby całą roślinność, a w ciągu długiej nocy zamarzłby każdy ocalały pęd.

Powierzchnia Słońca ma temperaturę 5500 stopni Celsjusza, a nasza Ziemia znajduje się dokładnie w takiej odległości, aby wiecznie płonący ogień ogrzewał nas tyle, ile trzeba, i nie za mocno. Gdyby Słońce wydzielało o połowę mniej promieniowania, zamarzlibyśmy; gdyby grzało o tyle samo mocniej, zostalibyśmy usmażeni.

Nachylenie osi Ziemi do płaszczyzny orbity wynosi 23 stopnie, dzięki czemu zachodzą pory roku. Gdyby Ziemia nie była w ten sposób nachylona, para znad oceanów przemieszczałaby się na północ i południe, tworząc tam narastające masy lodu.

Gdyby Księżyc znajdował się w odległości stu tysięcy, a nie trzystu osiemdziesięciu tysięcy kilometrów od Ziemi, pływy oceaniczne byłyby tak potężne, że dwa razy w ciągu dnia zatapiałyby całe kontynenty. Nawet góry uległyby wówczas szybkiej erozji.

Gdyby skorupa ziemska była tylko o trzy metry grubsza, nie byłoby tlenu, bez którego życie nie mogłoby istnieć.

Gdyby oceany były tylko parę metrów głębsze, dwutlenek węgla i tlen zostałyby przez nie wchłonięte i życie roślinne nie mogłoby się narodzić.

Jak widać z tego i wielu innych przykładów, jest tylko jedna szansa na miliard, że życie na naszej planecie narodziło się przypadkowo.

Drugi powód wiary w Boga

Drugi powód: dążenie życia do osiągnięcia swoich celów jest przejawem wszystko przenikającej Inteligencji.

Czym jest życie, tego nie wie nikt. Nie ma ono wagi ani wymiarów. Ma jednak siłę. Rosnący korzeń rozsadza skałę. Życie podbiło lądy, wodę i powietrze, wpłynęło na pierwiastki, każąc im się rozpuszczać i tworzyć nowe związki.

Życie, jak rzeźbiarz, nadaje kształt wszystkiemu, co żyje. Jak artysta, projektuje każdy liść na drzewie. Barwi wszystkie kwiaty. Życie jest muzykiem; nauczyło ptaki śpiewać ich miłosne pieśni, nauczyło też owady porozumiewania się między sobą zwielokrotnionym muzycznym brzmieniem.

Życie jest wspaniałym chemikiem nadającym smak owocom i korzennym przyprawom, zapach róży, zmieniającym wodę i kwas węglowy w cukier i drzewo. A czyniąc tak, wytwarza tlen, aby zwierzęta otrzymały życiodajne tchnienie.

Weźmy niemal niewidoczną kroplę protoplazmy, przezroczystą, galaretowatą, zdolną do poruszeń, czerpiącą energię ze słońca. Ta pojedyncza komórka przejrzysta jak mgiełka kropelek, zawiera w sobie zarodek życia i dysponuje mocą pozwalającą przekazywać owo życie każdej istocie, dużej i małej. Moce tej kropelki są większe niż całego istnienia, i ludzi, i zwierząt, bo całe życie z niej się rodzi.

Natura nie stworzyła życia. Osmalone błyskawicami skały i pozbawione soli oceany nie stworzyły odpowiednich dla niego warunków. Któż zatem je tam umieścił.

Trzeci powód wiary w Boga

Trzeci powód: zwierzęca mądrość mówi zdecydowanie o Dobrym Stwórcy, który wyposażył te skądinąd bezradne stworzenia w instynkt.

Młody łosoś spędza w morzu całe lata, po czym powraca i wędruje w górę macierzystej rzeki, po tej samej stronie, gdzie wpada strumień, w którym się urodził. Co nim kieruje z taką precyzją? Jeśli skierujemy go do innego strumienia, natychmiast zrozumie, że zboczył z kursu, po czym zawróci i zacznie szukać właściwej odnogi, aby dotrzeć do celu.

Jeszcze trudniejsza do rozwikłania jest zagadka węgorzy. Te zadziwiające stworzenia po osiągnięciu dojrzałości migrują z rzek i jezior znajdujących się w różnych miejscach. Te z Europy pokonują tysiące mil oceanu, zgodnie kierując się ku głębinom w okolicach Bermudów. Tam rozmnażają się i giną.

Ich młode, nie dysponując żadną informacją poza tą, że otacza je ogrom wód, w jakiś sposób ruszają z powrotem i odnajdują drogę nie tylko do tych samych morskich wybrzeży, skąd przybyli ich rodzice, ale wręcz do tych samych rzek, jezior i stawów.

Żaden amerykański węgorz nie został złapany w Europie ani żaden europejski w Ameryce. Natura opóźniła nawet okres dojrzewania węgorzy europejskich mniej więcej o rok, aby uwzględnić dłuższą drogę, jaką muszą przebyć, by dotrzeć na miejsce tarła. Skąd płynie kierujący nimi impuls?

Czwarty powód wiary w Boga

Czwarty powód: my, ludzie, mamy coś więcej niż tylko instynkt – dysponujemy mocą rozumu. Żadne zwierzę, jak dotąd, nie dostarczyło nam dowodów opanowania umiejętności liczenia do dziesięciu, a tym bardziej zdolności zrozumienia, co ta liczba oznacza.

Podczas gdy instynkt jest jak pojedyncza nuta zagrana na flecie – piękna, lecz ograniczona – ludzki mózg obejmuje wszystkie nuty wszystkich instrumentów orkiestry.

Bez przesady. Tak jak ludzkie oko nie widzi całego spektrum, tak trudno sobie wyobrażać, że ludzki mózg ogarnia całość – inaczej byłby mózgiem Stwórcy. Chyba, że autor ma na myśli ogarnięcie życia na ziemi, a nie w całych Wszechświecie.

Nie ma potrzeby omawiać szerzej tego czwartego powodu. Mając rozum, możemy kontemplować to, że jesteśmy tym, czym jesteśmy, a to dzięki temu, że otrzymaliśmy w darze iskrę kosmicznej inteligencji.

Piąty powód wiary w Boga

Piąty powód: zabezpieczeniem przetrwania życia jest cudowne zjawisko genów. Są tak maleńkie, że gdybyśmy zechcieli zebrać razem wszystkie geny odpowiedzialne za wszystkich żyjących na świecie ludzi, zmieściłyby się w naparstku.

A jednak geny zamieszkują każdą żywą komórkę i są kluczem do wszystkich roślinnych, zwierzęcych i ludzkich cech.

Niewiele jest miejsca w naparstku, aby pomieścić indywidualne charakterystyki miliardów ludzkich istot. A jednak jest to niezaprzeczalny fakt.

Ewolucja rzeczywiście zaczęła się od komórki przechowującej i przekazującej geny. To, że ów mikroskopijny gen potrafi rządzić całym życiem na ziemi, stanowi dowód głębokiej i przewidującej myśli, którą mogła zrodzić jedynie Stwórcza Inteligencja. Nie pasuje tu żadna inna hipoteza.

Czy geny rządzą życiem? Uproszczony pogląd, wygodny dla niektórych kręgów zawodowych. Andreas Moritz w książce „Rak Nie Jest Chorobą” zwraca uwagę, że:

Geny nie mogą powodować chorób lub podtrzymywać ich trwania. Gdyby tak było, komórka zaczęłaby nieprawidłowo funkcjonować lub obumarłaby natychmiast po usunięciu z niej genów zawartych w jądrach komórkowych. Tymczasem zdrowa komórka żyje całkowicie normalnie przez wiele tygodni, nawet jeśli usunięto z niej jądro komórkowe.

Głównym zadaniem twojego DNA jest zrobienie kopii samego siebie (RNA) i użycie tej kopii (kodu genetycznego) do produkcji różnego rodzaju białek niezbędnych do różnych procesów zachodzących w ciele.

Szósty powód wiary w Boga

Szósty powód: dzięki ekonomi natury zmuszeni jesteśmy zdać sobie sprawę, że tylko Nieskończona Inteligencja mogła tak przewidywać i postępować w tak przemyślny i zapobiegliwy sposób.

Wiele lat temu zasadzono w Australii pewną odmianę kaktusa dla ochrony ziemi. Ponieważ nie miał on naturalnych wrogów, rozrastał się i mnożył bardzo szybko. Trwało to do chwili, gdy roślina ta pokryła terytorium wielkości Anglii, niszcząc farmy i zmuszając mieszkańców do ich opuszczenia.

Po ratunek zwrócono się do entomologów, którzy zaczęli poszukiwać na całym świecie naturalnego wroga tej rośliny. W końcu znaleziono owada, który żywił się wyłącznie kaktusami. Mógł się swobodnie rozmnażać i nie miał w Australii wrogów.

Owady te spełniły swoje zadanie i kaktusowa plaga została powstrzymana. A wszystko to dzięki ograniczonej kolonii owadów, która wystarczyła, by na zawsze utrzymać w ryzach rozrost kaktusów.

Tego rodzaju zabezpieczenia i czynniki równoważące istnieją zawsze i wszędzie.

Co nie przeszkadza człowiekowi igrać z naruszaniem równowagi środowiska, ot choćby przez wprowadzanie organizmów GMO, prawda?

Dlaczego szybko mnożące się owady nie opanowały ziemi? Bo nie mają płuc, podobnych do ludzkich. Oddychają dzięki specjalnym rurkom zwanych tchawkami; kiedy owady rosną, tchawki nie powiększają się proporcjonalnie do wzrostu ciała. Dlatego nigdy nie powstały owady wielkich rozmiarów.

Ta fizyczna cecha powstrzymuje ich wzrost. Gdyby nie ona, ludzie nie zdołaliby przeżyć. Wyobraźmy sobie spotkanie z osą wielkości lwa!

Lepiej sobie nie wyobrażajmy, bo jakiś laborant podchwyci pomysł i za pomocą manipulacji genetycznych zechce wyczarować jakiś organizm nadający się do opatentowania…

Siódmy powód wiary w Boga

Siódmy powód: fakt, że człowiek potrafi zrozumieć pojęcie Boga, sam w sobie stanowi dowód Jego istnienia.

Koncepcja Boga powstała dzięki pewnej cesze właściwej tylko rodzajowi ludzkiemu, jakiej człowiek nie dzieli z żadnym innym gatunkiem. Cechą tą jest wyobraźnia.

Czyli Bóg istnieje dzięki wyobraźni? 😉 Ale rzeczywiście „zobaczyć coś oczyma wyobraźni”, „zobaczyć coś oczyma duszy” – mamy takie znaczące zwroty w języku. Gdyby człowiek nie ujrzał oczyma wyobraźni siebie wzbijającego się w niebo w latającej maszynie – czy mógłby latać?

Tylko dzięki jej sile możemy znajdować dowody istnienia rzeczy, których nie możemy zobaczyć. Zdolność ta otwiera nieograniczone perspektywy.

Gdy nasza uwznioślona wyobraźnia zmienia się w rzeczywistość duchową, wówczas w dowodach inteligentnego zamysłu stworzenia możemy odkryć wielką prawdę: że niebo jest wszędzie i we wszystkim; że Bóg jest wszędzie i w każdej rzeczy, ale nigdzie tak blisko jak w naszym sercu.

To prawda nie tylko intuicyjna, ale i naukowa.

„Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza” – jak mówi psalmista.

Morrison w swojej książce pisze jeszcze tak:

„Wciąż jesteśmy u zarania wschodzącej ery nauki, a każdy jej promień rzuca nowe światło na dzieło Inteligentnego Stwórcy. Dokonaliśmy zdumiewających odkryć w duchu naukowej pokory i wiary popartej nową wiedzą. Zbliżmy się coraz bardziej do boskiej świadomości.”

Wątpię, aby powyższe słowa straciły na aktualności, mimo że upłynęło już kilkadziesiąt lat. Tylko tej naukowej pokory potrzeba więcej…

autor: Cressie Morrison
z książki „Man Does Not Stand Alone – Człowiek nie jest sam”, ale cytuję jako
fragment: Wykorzystaj swój potencjał przez potęgę podświadomości Księga 5